– Oes, a ti gústanche as fabas con xamón?– Pois claro, e sen fabas tamén! Lucía é unha grande amiga, e, entre as súas boas cualidades, eu diría que destaca a súa paciencia (comigo). E, aínda que cando a coñecín, case non cociñaba, agora xa o fai mellor ca min! Agardo poder contar coa suaSeguir lendo “A Fabada da Lucía”
Arquivos de autor:Artur
Pastel de pastor do Jorge
– Que é o que queremos?– Agora!!!– E cando o queremos???– Viaxes no tempo! Paréceme fatal que ata hai cousa dun ano non coñecese a Jorge, podedes crelo? E tampouco sabía que chiste poñer até que lembrei que el mesmo me plastificara un! Que gran amigo é, e que marabillosa persoa. Obrigado por terme acompañadoSeguir lendo “Pastel de pastor do Jorge”
Cannoli
Un mozo italiano chega bébedo á casa, e cando abre a porta e ve reflectida a súa imaxe no espello da entrada, sae correndo para chamar aos carabinieri:– Veñan axiña, que hai un ladrón na miña casa! Un deles acompáñao á súa casa, abre a porta sixilosamente e dille ao dono: -Boh! Non te preocupes,Seguir lendo “Cannoli”
O Ragù do Lorenzo
O fillo do carabiniero:– Papá, por que toda a xente fai bromas connosco? Xa estou farto de que rían dos carabinieri na escola!– Éche o que hai, fillo. É a nosa cruz. Pero é que entre os carabinieri hai algúns que teñen a cabeza un pouco dura (e mentres di isto, dá un par deSeguir lendo “O Ragù do Lorenzo”
Pastéis de Nata
– Tedes Pastéis de nata?– Xusto acaban de saír!– Vaia, e cando volven? A verdade é que non papei moitas natas este ano (para estar en Lisboa). Só cando me viña visitar algún amigo, que aproveitaba e comía con eles. Mais lembro un día, que fun a busca-lo paraugas que deixara Malena no CCB enSeguir lendo “Pastéis de Nata”
O Dahl da Carmen
Un xefe indio vai de incursión guerreira contra os inimigos da súa tribo. Como vai ser unha expedición que durará varias lúas, deixa o seu fillo ao cargo do poboado. Cando volve:– E dime, fillo, que ocorreu durante a miña ausencia?– Oh, sabio e valoroso pai, teño noticias boas e malas. Cales desexas ouvir primeiro?–Seguir lendo “O Dahl da Carmen”
Tortilla de Miolo
– Xa non me escoitas cando che falo, Maruxa.– O que che apeteza, cariño. Unha tortilla ou o que che veña ben, tampouco teño moita fame. Tranquilos, miolo o do pan, non o que a xente adoita ter na cabeza. Aínda que se cadra tampouco sabe mal o outro, quen sabe… Ah si, e seSeguir lendo “Tortilla de Miolo”
Polo á Soia e Mel do Daniel
Sabes onde podes atopar un polo sen patas? No mesmo lugar onde o deixaches. Con esta publicación, dou inicio á serie de Receitas dos Meus Amigos, que irán alternando de xeito aleatorio coas miñas propias. Paréceme perfecto comezar con esta porque capta exactamente a idea que inicialmente tiven: elaboracións propias da etapa estudantil, froito dasSeguir lendo “Polo á Soia e Mel do Daniel”
Papas de Millo
O psiquiatra ao tolo recén curado: – Mateo, xa podes ir á casa. – É mellor que quede aquí. – Por que? Aínda cres que es un gran de millo? – Non. – Entón? – Eu sei que non o son, pero como podo estar seguro de que as galiñas o saben? Nos tempos daSeguir lendo “Papas de Millo”
Natillas de Turrón
– Mamá, mamá! Que rico está o turrón!– Pois repite, fillo!– Mamá, mamá! Que rico está o turrón! FELIZ ANO!!! Realmente estou escribindo esta receita o 1 de xaneiro de 2024 ás 19 da tarde, despois dun horario de sono algo trastocado por algunha extraña razón. E aquí me atopo: en pixama, fronte ao ordenador,Seguir lendo “Natillas de Turrón”